نحوه استفاده از واکر
در ادامه مثالی از پاراپلژی و همی پلژی برای معرفی کاربرد عصا آورده شده است. بیماران پاراپلژی اغلب برای راه رفتن نیاز به استفاده از دو عصای زیر بغل دارند و بیماران همی پلژی عموماً فقط از عصاهای تاخیری استفاده میکنند. این دو روش استفاده متفاوت هستند.
(1) راه رفتن با عصای زیر بغل برای بیماران پاراپلژیک: با توجه به ترتیب مختلف حرکت عصای زیر بغل و پا، میتوان آن را به اشکال زیر تقسیم کرد:
۱. به طور متناوب زمین را تمیز کنید: روش این است که عصای زیر بغل چپ را دراز کنید، سپس عصای زیر بغل راست را دراز کنید و سپس هر دو پا را همزمان به جلو بکشید تا به نزدیکی عصای زیر بغل برسید.
۲- راه رفتن همزمان با تی کشیدن زمین: که به آن حرکت گام به گام نیز گفته میشود، یعنی دو عصا را همزمان دراز کنید و سپس هر دو پا را همزمان به جلو بکشید و به نزدیکی عصای زیر بغل برسانید.
۳- راه رفتن چهار نقطهای: روش این است که ابتدا عصای زیر بغل چپ را دراز کنید، سپس پای راست را بیرون بیاورید، بعد عصای زیر بغل راست را دراز کنید و در نهایت پای راست را بیرون بگذارید.
④ راه رفتن سه نقطهای: روش این است که ابتدا پایی را که قدرت عضلانی ضعیفی دارد و میلههای زیر بغل در هر دو طرف را همزمان بکشید و سپس پای مخالف (سمتی که قدرت عضلانی بهتری دارد) را بکشید.
⑤ راه رفتن دو نقطهای: روش این است که یک طرف عصای زیر بغل و پای مخالف را همزمان باز کنید و سپس عصای زیر بغل و پاهای باقی مانده را باز کنید.
⑥ تاب خوردن روی راه رفتن: این روش شبیه تاب خوردن روی پله است، اما پاها زمین را نمیکشند، بلکه در هوا به جلو تاب میخورند، بنابراین گامها بزرگ و سرعت آنها زیاد است و تنه و اندامهای فوقانی بیمار باید به خوبی کنترل شوند، در غیر این صورت به راحتی زمین میخورند.
(2) راه رفتن با عصا برای بیماران همی پلژی:
۱. راه رفتن سه نقطهای: ترتیب راه رفتن اکثر بیماران همیپلژی به این صورت است که ابتدا عصا را دراز میکنند، سپس پای آسیبدیده و سپس پای سالم را. تعداد کمی از بیماران با عصا، پای سالم و سپس پای آسیبدیده راه میروند.
② راه رفتن دو نقطهای: یعنی عصا و پای آسیبدیده را همزمان دراز کنید و سپس پای سالم را بردارید. این روش سرعت راه رفتن بالایی دارد و برای بیمارانی که همیپلژی خفیف و عملکرد تعادلی خوبی دارند مناسب است.
پیام
محصولات توصیه شده